10/09/2007
ΥΦΑΝΤΑ - ΕΝΔΥΜΑΤΑ - ΦΟΡΕΣΙΕΣ

comitech

προεπισκόπηση εκτύπωσης

Στα χωριά των Τζουμέρκων και κυρίως στο Συρράκο και στους Καλλαρύτες οι ενδυμασίες διέπονται από λιτότητα και απλότητα. Οι επίσημες ενδυμασίες των γυναικών χαρακτηρίζονται από το σεγκούνι, όπως το περιγράψαμε και για τις άλλες περιοχές. Σεγκούνια σε πολλές παραλλαγές όπως: με 15 σειρές σειρίτια τα καλά, 13 τα πιο δεύτερα, στις νεότερες τα σειρίτια ήταν κόκκινα, στις πιο ηλικιωμένες μαύρα. Σε περίοδο πένθους το σιγκούνι ήταν το «σόδι» που ήταν απλό και σκούρο.
Οι καθημερινές φορεσιές των Τζουμερκιωτισσών αποτελούνταν κυρίως από πλεκτές φούστες και βελούδινες μπλούζες. Περιλαμβάνουν τη φούστα, «κότιλα», που ήταν αμάνικο φόρεμα, με τιράντες που έφταναν ως την κνήμη, σε δύο ή τρεις σειρές βελούδο που ράβονταν περιμετρικά του υφάσματος. Πάνω από την φούστα φορούσαν το κλειστό, «σκούρτο», γιλέκι, το οποίο μπροστά ήταν καρώ και πίσω ραμμένο με άλλο κομμάτι υφάσματος. Όταν έλειπε το σκούρτο φορούσαν «πόλκα», σαν μανικωτή μπλούζα που κούμπωνε στον ώμο, με ζώνη στη μέση. Εσωτερικά φορούσαν μάλλινη φανέλα.
Το καλό φουστάνι των κτηνοτρόφων ήταν ένα μάλλινο φόρεμα με ίσιο μανίκι, ανοικτό μπροστά για να φαίνεται το γιλέκι από μέσα, το οποίο ήταν υφαντό με λίγο βελούδο. Την ενδυμασία συμπλήρωνε μάλλινη ποδιά.
Για τις νυφικές φορεσιές χρησιμοποιούσαν εισαγόμενο ύφασμα μπροκάρ. Κατάσαρκα φορούσαν ολοκέντητο πουκάμισο, κατόπιν βελούδινο και χρυσοκέντητο γιλέκο, ανοικτό ως τη μέση του στήθους. Το μπούστο στολίζονταν με δαντέλα. Η ποδιά ήταν από ατλάζι. Πάνω από όλα φορούσαν μαύρο σιγκούνι με κόκκινο σειρίτι.
Τα πιο συνηθισμένα υφάσματα για τις φορεσιές ήταν το δίμιτο, το σκαλτσερό, σαμαροσκούτι που είχε τέσσερα κεφάλια και το πέρναγαν μονό στο χτένι.
Τα ρούχα της δουλειάς ήταν κυρίως μάλλινη υφαντή φούστα, υφασμάτινη μπλούζα, υφαντή ποδιά, τσαρούχια και μάλλινες κάλτσες, κεντημένες στον αστράγαλο και στα δάκτυλα.