04/12/2007
Η μουσική

Αρχείο Ελληνικού Χορού © Αρχείο Ελληνικού Χορού

προεπισκόπηση εκτύπωσης

Σε όλη την παραδοσιακή κοινωνία της Ηπείρου, η συνήθης «κομπανία» αποτελείται από τρία-τέσσερα άτομα, με όργανα το κλαρίνο, το βιολί, το ντέφι ή νταϊρέ και το λαούτο.
Ο τραγουδιστής προστίθεται αργότερα στην κομπανία.
Παλιότερα μπορεί να τραγουδούσε κάποιος από τους οργανοπαίχτες.
Γνωρίζουν συνήθως καλά το τοπικό ρεπερτόριο αλλά και τις χορευτικές προτιμήσεις των κατοίκων και αναπτύσσουν άριστη επικοινωνία με τους χορευτές, ιδιαίτερα με αυτούς που ξεχωρίζουν για το μεράκι τους και τις χορευτικές τους ικανότητες.
Η ικανότητα τους στα διάφορα τσακίσματα και τα τοπικά γυρίσματα που χρησιμοποιούν, σε συνδυασμό με τη δεξιοτεχνία τους να συνεπάρουν τον πρωτοχορευτή και να τον ακολουθήσουν στους αυτοσχεδιασμούς του, είναι το κριτήριο του ταλέντου τους και της οικονομικής τους επιτυχίας, αφού πάνω στο κέφι ο πρωτοχορευτής και πολλές φορές συγγενείς και φίλοι του, τον ανταμείβουν πληρώνοντας τα όργανα.

Τα γενικά χαρακτηριστικά στοιχεία της πρεβεζάνικης μουσικής, μετά την απελευθέρωση, ταυτίζονται με αυτά της παραδοσιακής μουσικής όλης της Ηπείρου. Η πλούσια μουσική παράδοση της γειτονικής περιοχής του Ξηρομέρου της Αιτωλοακαρνανίας(1) και η επικοινωνία της Πρέβεζας με τα κέντρα αυτά και τα μεγάλα εμπορικά κέντρα Ανατολής και Δύσης, επηρέασε τη μουσική παράδοση της περιοχής.
Τα τραγούδια όμως που κυριάρχησαν και ο ιδιαίτερος τρόπος που αποδόθηκαν από τους τοπικούς οργανοπαίχτες με κορυφαίο το Νίκο Τζάρα, αποτυπώνουν το ύφος της Μουσικής που αγαπήθηκε από τους Πρεβεζάνους.
Ο Νίκος Τζάρας διαμόρφωσε με το παίξιμό του το ιδιαίτερο πρεβαζάνικο ηχόχρωμα, ακολουθούμενος στη συνέχεια από τον Τάκη Τζέμο και το Βασίλη Μπεσίρη ή Τουρκοβασίλη.
Η επιρροή από την ανατολίτικη μουσική με τη χρήση των μακάμ είναι φανερή στις περισσότερες από τις αγαπημένες μελωδίες της Πρέβεζας, οπως:
τα Κλάματα, το Φυσούνι, η Πρεβεζάνικη Φράσια, το Βαθύ Μπεράτι, το Πρεβεζάνικο Λιασκοβίκι, ακόμη και στη Γενοβέφα που έχει Δυτικές επιδράσεις.
ʼλλοι, αγαπητοί στους Πρεβεζάνους σκοποί είναι:
η Παπαδιά, ο Αλάμπεης, ο Λιάσκος, το Πρεβεζάνικο Συρτό.
Πολλά από τα παραπάνω κομμάτια που θεωρούνται από τα καλύτερα δείγματα της ηπειρώτικης μουσικής, λέγεται ότι είναι δημιουργήματα(2) του Νίκου Τζάρα και του Βασίλη Μπεσίρη ή Τουρκοβασίλη.
Στην πόλη της Πρέβεζας η παρουσία των Ενετών και του λιμανιού με τις εμπορικές συναλλαγές, ευνόησε την εισροή πλούτου και την πολιτισμική επικοινωνία με τα μεγάλα αστικά κέντρα. Αποτέλεσμα αυτών είναι η από πολύ νωρίς εμφάνιση της αστικής τάξης και η επίδραση της δυτικής κουλτούρας.
Οι δημοτικές και οι άλλες ορχήστρες και οι καλλιτέχνες που πέρασαν από τα πολύπολιτισμικά Καφέ Αμάν του «Σεϊτάν Παζάρ», αποτελούν ιδιαίτερο κομμάτι της Πρεβεζάνικης μουσικής παράδοσης. Ιδιαίτερο πολιτισμικό χαρακτηριστικό της πόλης αποτελεί επίσης, η σημαντική παρουσία της αστικής μουσικής, οι καντάδες και οι Ευρωπαϊκοί χοροί που άνθισαν μετά την απελευθέρωση στην πόλη της Πρέβεζας.



1. Μουσικοί από της περιοχές αυτές συμμετείχαν στις μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις της Πρέβεζας. Από την Πρέβεζα πέρασαν μεγάλοι καλλιτέχνες: Σαλέας, Καρναβάς, Βαμβακάρης.
2. Σημειώσεις Σεμιναρίων χορού του Μήτσης Κώστα και πληροφορίες από συνεντεύξεις.