25/01/2008
ΔΩΔΩΝΟΧΩΡΙΑ / ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ-ΦΥΣΙΚΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ
Η φηγός, το ιερό δέντρο με τις μαντικές ικανότητες που έκανε τον τόπο διάσημο και περιζήτητο. Μια κοιλάδα, ανάμεσα στα δύσβατα βουνά. Βελανιδιές, καστανιές, καρυδιές, φτελιές και γράβοι σκορπισμένα σε ένα φυσικό οχυρό. Κανένα χάνι στην περιοχή, δεν ήταν πέρασμα. Ωστόσο οι αποφασισμένοι επιδρομείς εύρισκαν τον δρόμο για να κάψουν τα μεγαλόπνοα έργα των ανθρώπων (ναούς και δημόσια κτήρια του ιερού χώρου της Δωδώνης). Μια κορυφή απόκρημνη (Τόμαρος ή Ολύτσικα), τόπος κατοικίας ενός θεού που βρέχει και βροντά όταν δεν τυλίγει τα πάντα μέσα στην ομίχλη ή στο χιόνι. Η δυσχείμερος Δωδώνη του Ομήρου. Η θεά Γη που έγινε Διώνη κάνοντας μια μικρή παραχώρηση, αυτή η θεά της μητριαρχίας, στον νεόκοπο πατριάρχη, βασιλιά θεών και ανθρώπων, τον Δία. Ένα τεράστιο θέατρο, χτισμένο στην μέση του πουθενά, πριν 2.300 χρόνια . Και ένα γύρω χωριά κρεμασμένα στις απότομος πλαγιές. Παμπάλαιες εκκλησιές και μοναστήρια.
Νερά, γεφύρια γραφικά και ένας οδικός άξονας υψηλών προδιαγραφών η Εγνατία οδός που έκανε την προσπέλαση πανεύκολη αλλά αφαίρεσε από τον προσκυνητή ή τον θεατρόφιλο ένα μεγάλο μέρος του τελετουργικού της προσέγγισης. Νύχτες με πανσέληνο αλησμόνητες. Κουδούνια και κύπροι που κάνουν το τοπίο ομιλητικό. Εδώ οι άνθρωποι συνομιλούν χιλιάδες χρόνια με τους θεούς και τα βρίσκουν ήρεμα και απλά.
|