Τριαντάφυλλος Σιούλης © Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων

εκτύπωση θέματος

Από την εποχή που εισήχθη η σολέα και επικράτησε η ασματική ακολουθία με την διαίρεση των ψαλτών σε δύο χορούς που έψαλλαν αντιφωνικά, καθιερώθηκαν και τα αναλόγια των ψαλτών. Για να εξυπηρετούν καλύτερα τους ψάλτες, παίρνουν και διάφορα σχήματα.
Παρατηρούμε ποικιλία στη δομή, τη διακόσμηση και την τεχνική τους. Φέρουν άλλοτε τετράπλευρο ή εξάπλευρο ή οκτάπλευρο κορμό με αντίστοιχα πόδια, ανάγλυφο, ζωγραφιστό ή ένθετο διάκοσμο, καθώς και ανοίγματα για τη φύλαξη των λειτουργικών βιβλίων.
Επάνω φέρουν το κυρίως αναλόγιο, άλλοτε επίπεδο, άλλοτε με επικλινείς επιφάνειες για την υποδοχή των λειτουργικών βιβλίων και άλλοτε με τρεις πλαγιαστές ανοιχτές γωνίες που στηρίζονται σε άξονα για να περιστρέφονται.
Η διακόσμησή τους δεν ακολουθεί πάντοτε αυτή των άλλων επίπλων του ναού. Το αντίθετο θα λέγαμε, αφού, ιδιαίτερα από τον 17ο αιώνα και μέχρι τον 18ο αι., κυριαρχούν τα αναλόγια με την ενθετικής τεχνικής διακόσμηση, ισλαμικής επιρροής, όπως βλέπουμε για παράδειγμα στο ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Βοτσάς, Κοιμήσεως Θεοτόκου Χρυσοβίτσας κ.α. Από τον 19ο και μετά συνήθως ακολουθούν στην διακόσμηση τα άλλα έπιπλα του ναού.

Σχετική Βιβλιογραφία