Τριαντάφυλλος Σιούλης © Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων

εκτύπωση θέματος

Αρχαία συνήθεια η χρήση τέτοιων φωτιστικών μέσων στους ναούς, τα οποία στήνονταν μπροστά στις Δεσποτικές εικόνες του Χριστού και της Παναγίας. Φέρουν επάνω κηροστάτες, έναν μεγάλο και περισσότερους μικρότερους, για να στερεώνονται τα κεριά από τους πιστούς.
Το υλικό από το οποίο φτιάχνονταν ποικίλει, αφού υπάρχουν μανουάλια ορειχάλκινα, σιδερένια, μαρμάρινα ή ξύλινα.
Αποτελούνται συνήθως από μια βάση σε σχήμα σταυρού, από το κέντρο του οποίου υψώνεται κάθετος στρόγγυλος κιονίσκος με ποικιλόμορφο διάκοσμο. Δακτύλιοι, αυλακωτές γραμμώσεις, στενόμακροι κόλουροι κώνοι κ.ά., καταλήγουν σε κιονόκρανο ή σε ξύλινο δίσκο ή μεταλλικό τάσι με κηροστάτες ή άμμο.
Εντυπωσιακοί όμως είναι και ορισμένοι κηροστάτες οι οποίοι στηρίζονται πάνω στα μανουάλια, είναι ξύλινοι και πανύψηλοι. Φέρουν γραπτό διάκοσμο, ο οποίος αποτελείται συνήθως από βλαστούς με φύλλα και άνθη που ελίσσονται μέσα σε επίχρυσο κάμπο ή άλλες φορές και αγιογραφίες, όπως βλέπουμε για παράδειγμα στο ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Μακρίνου στο Ζαγόρι κ.α.

Σχετική Βιβλιογραφία